مسجد جامع استارآباد
مسجد جامع استارآباد در محله پاسرو در محدوده بافت تاریخی شهر گرگان به استناد نویسنده کتال السهمی توسط فردی به نام محمد بن خالد حنظلی رازی بنا گشته است. مقدسی در کتاب خود به نام احسن التقاسیم فی معرفه الاقاسیم می نویسد که مسجد در زمان امویان احداث گردیده است.
مسجد در زمینی به مساحت 2000 مترمربع به صورت دو ایوانی در شرق و غرب ، دو ورودی در جنوب و شمال، صحن مرکزی، شبستانها در اطراف صحن، یک مناره متصل به ورودی جنوبی ساخته شده است.
محراب مسجد به همراه نوزده سنگ نوشته تاریخی متعلق به دوره صفوی و قاجار با مضامین وقف نامه
مسجد جامع در دوره های مختلف از تیموری تا دوران شکوهمند انقلاب اسلامی ایران بارها مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته است.
در و منبر چوبی به صورت منبت کاری با نقوش و تزئینات اسلیمی و هندسی و کتیبه به خط ثلث از دوره تیموری به یادگار مانده است.
مناره کهن ترین بخش مسجد است که با پلان مدور بر روی سنگی گرد و ضخیم واقع شده و قطر بیرونی آن 90/3 متر و ارتفاع از کف تا خط الراس سفال پوش گلدسته 65/13 متر است. ورودی مناره در ضلع شرقی و دارای پلکان داخلی است. بر بدنه بیرونی مناره نقوش و کتیبه ی برجسته آجری به خط کوفی تزئینی با متن زیر اجرا شده است:
"مما عمل ابوالعباس ال[...] غفرالله له و لمن عمرها و من احسن قولا ممن دعا الی الله"
ترجمه متن " بدست ابوالعباس ال[...] ساخته شده است که بیامرزد او را و کسی که تعمیرکند آن را ئ کسی که به گفتار خوش دعوت کند به سوی خدا"
مسجد جامع در سال1311 خورشیدی به شماره 181 در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.