عیسی فیوج استاد کمانچه گلستان
استاد عیسی فیوج سال 1292، در شهر فاضل آباد از توابع علی آباد کتول دیده به جهان گشود .وی استاد کمانچه بود. در دهه آخر عمرش با شرکت در 5 دوره جشنواره نمایش های سنتی – آئینی و خواندن منظومه خودساخته «عباس گالش» و دیگر تصنیف های خودساخته اش مثل «عباس مسکین» مورد تقدیر قرار گرفت و مقام نخست را به دست آورد
استاد عیسی فیوج سال 1292، شهر فاضل آباد از توابع علی آباد کتول دیده به جهان گشود . وی استاد کمانچه بود. پدرش از مشهورترین نقالان و نوازندگان و خوانندگان محلی علی آباد بود و در تمامی مجالس شادی و شب نشینی های خوانین وقت و مردم شهرش به عنوان قصه گو و نقال شماره یک، مشارکت داشت. وی از قدرت خارق العاده ای برخوردار بود ،چنانکه زمانی به دستور خوانین کتول در میان آتش گداخته زغال، حدود نیم ساعت به نواختن کمانچه و خوانِش نقل حضرت موسی (ع) و کوه طور و حضرت ابراهیم (ع) به زبان شعر پرداخت ،برخی به خاطر همین رخداد او را ساحر لقب دادند.
عیسی فیوج از کودکی به همراه پدرش در بیشتر نقالی ها و قصه خوانی ها حاضر بود . بدین ترتیب در نواختن کمانچه که ساز اصلی اش بود مهارت یافت.
در دوران جوانی نیز در اکثر جشن ها و مجالس عروسی و شب نشینی های منطقه شرکت داشت و به نقل و قصه خوانی و شاد کردن دل های مردم مشغول بود.
مشهورترین اثرش منظومه حماسی – سیاسی « عباس گالش » است. استاد،خود از نزدیک شاهد ماجرای بر دار رفتن این شخصیت مبارز ضد رژیم طاغوت بود و تمامی اتفاقاتی که برای این چهره اسطوره ای معاصر منطقه افتاد را با همه ریزه کاری های آن در ترانه ای با عنوان عباس گالش که خودش سروده و بر آن ملودی گذاشت، آورد.
فیوج در تمامی نقاط منطقه استرآباد از گرگان تا آزادشهر به نقالی پرداخت و گاهی نقل خوانی هایش از شب تا سپیده صبح به طول می انجامید.
از وی سه قطعه مقامی با کمانچه، در ادبیات موسیقی مقامی کشور به ثبت رسیده است.
فیوج در دهه آخر عمرش با شرکت در 5 دوره جشنواره نمایش های سنتی – آئینی و خواندن منظومه خودساخته «عباس گالش» و دیگر تصنیف های خودساخته اش مثل «عباس مسکین» مورد تقدیر قرار گرفت و مقام نخست را به دست آورد.
استاد در اوایل دهه هشتاد در تالار فخرالدین اسعد گرگانی از سوی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مورد تجلیل واقع شد.
استاد عیسی فیوج یادگار نقالی کشور و منطقه کتول که با شهرتش تمام نقاط کشور را طی کرده بود،در آخرین سالهای زندگی خود دغدغه معیشت داشت و این دغدغه، وی را مجبور به عرضه هنر ناب خود در کوچه و بازار برای مردمانی می کرد که نه می دانستند در کنج دلش منظومه عباس گالش جا خوش کرده و نه می دانستند وی یادگار آخرین نسل نقال خوان های کشور است.
وی در 19 فروردین سال 1387 درگذشت. در پی این حادثه،نشریه گلشن مهر، یکی از نشریات محلی استان گلستان، نوشت : «آخرین نقال شمال کشور درگذشت» .همچنین اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی علی آباد طی فکسی اعلام کرد : « استاد کمانچه نواز گلستان رفت».
