آب بندان روستای زرین گل
زرين گل روستايي بسيار زيبا و سر سبز با جنگل هايي بكر و دست نخورده كه چهار فصل آن واقعا ديدنيست.
زرين گل روستايي بسيار زيبا و سر سبز با جنگل هايي بكر و دست نخورده كه چهار فصل آن واقعا ديدنيست.مردم آن غالبا كشاورز هستند و محصول اصلي آنها برنج مي باشد.
روستای کوهستانی زرینگل، در 10 کیلومتری جنوب شرقی شهرستان علیآباد کتول در استان گلستان قرار دارد و جمعیت آن حدود 1000 تن و 175 خانوار است.
روستاي زرين گل از چهار طرف توسط كوههاي سر سبز احاطه شده كه مهمترين آنها قلعه ميران است كه در شرق قراردارد. داخل روستا دو چشمه بزرگ و همچنين دو رودخانه دارد كه يكي از شمال وديگري از غرب روستا مي گذرد.
دهنه زرين گل از 8 آبادي تشكيل شده است و زرين گل بزگترين روستاي دهنه و در كوهپايه قرار دارد بقيه روستاها كوه نشين هستند با مردمي خونگرم و مهربان كه اكثرا به دامداري و كشاورزي اشتغال دارند.
چشمه زرین گل درست در وسط روستا قرار دارد. روستا هم، به سبب وجود آن زرینگل نام گرفته است؛ زرینگل، هم به معنی گل زیباست و هم در گویش مازنی، از کلمه زرین به معنی زر و کلمه گل به معنی چشمه تشکیل شده و در مجموع، به معنی چشمهای است که همچون زر ارزشمند و گرانبهاست.
در گذشته، چشمه روستای زرینگل بسیار بزرگ بوده و در حدود 10 متر وسعت و 3 تا 5.2 متر عمق داشته است. این چشمه، در تابستانها آبی سرد و در زمستانها، آبی گرم همرا با بخار داشته است؛ آب این چشمه، هم برای استفاده مردم و حیوانات بوده و هم برای کشاورزی و شالیکاری.
داستانی محلی درباره این چشمه وجود دارد که شاید شنیدنش از زبان اهالی روستا، لطف دیگری داشته باشد؛ میگویند در روستای زرینگل فردی به نام محمدقلی عرب، طی ماه محرم، برای عزای امام حسین (ع) از این چشمه آب میآورد. روزی به او خبر میدهند که خانهات آتش گرفته است، اما وی به خاطر علاقه بسیار به امام حسین (ع) به کار خود ادامه داده و میگوید که سر و جانم فدای حسین (ع). ناگهان بارانی شدید شروع به باریدن میکند و آتش خانه محمدقلی خاموش میشود.