نمد یک زیرانداز سنتی تهیه شده از پشم است و یکی از صنایع دستی کهن و یکی از اصلی‌ترین و جزو اولین صنایع دستی بشری است. زمانی که بشر مشاهده کرد پشم رطوبت می‌گیرد و سفت می‌شود، تصمیم به استفاده از آن به عنوان تن پوش و در کنار آن زیرانداز گرفت.

این بافته سنتی به طریقه بافتن انجام نمی‌گیرد، یعنی برای تهیه این بافته الیاف پشمی را با فشار در هم کوبیده و حاصل نهایی آن نمد است و شاید یکی از ابتدایی‌ترین شیوه‌های نساجی که بشر به آن دست یافته همین باشد.

نمد به دلیل فراوانی مواد اولیه آن در زندگی عشایر منطقه جایگاه وﯾﮋه دارد. روال زندگی عشایر بر اساس دامداری است و در کنار آن در زندگی عشایری از نمد به عنوان زیرانداز و کف پوش و تن پوش استفاده می‌کنند.

برای تهیه نمد باید از پشم گوسفند بهاره که الیافش بلند است، استفاده کرد و در کنار آن می‌توان از صابون و زرده تخم مرغ برای بالا بردن کیفیت استفاده کرد.

میزان پشم برای هر مترمربع نمد تقریبا با میزان پشم مورد نیاز برای تهیه فرش برابری می‌کند، اما زمان تولید نمد با زمان تولید فرش برابر نیست و همچنین زمان یک روزه تولید نمد بر قیمت آن تاثیر‌گذار بوده و به لحاظ احتساب قیمت بسیار ارزان‌تر از فرش است. برای اینکه نمد مال بتواند نمد مورد نظر خود را تهیه کند، البته در صورت اینکه نمد به شیوه سنتی تهیه شود، در ابتدای کار پشم‌های رنگی را بر روی یک پارچه کرباس ریخته که پایه و اساس طرح مورد نظر نیز با همان پشم‌های رنگی بر روی پارچه کرباس شکل می‌گیرد.

بعد از این که نقش دلخواه شکل گرفت، پشم حلاجی شده را بر روی سطح پشم رنگی می‌ریزند و پارچه را می‌پیچند و بعد از طی این مراحل نمد مال کار را با ریختن آب جوش و فشردن آن به شیوه‌ای مدام همراه با کوبیدن آن با دست و پا ادامه می‌دهد و بعد از گذشت مدتی با زمان 5 تا 6 ساعت نمد حاصل می‌شود.