
صنایع دستی هر منطقه محصول فرهنگ یک نقطه از کشور است که مردمان آن منطقه با آن زندگی کرده و هویت یافته اند و امروز باید این فرهنگ حفظ و به نسل آینده انتقال داده شود تا هم زنده بماند و هم در معیشت مردم و اقتصاد خانوارها تاثیرگذار باشد.
لباس محلی قوم کتول که متشکل از :پیراهنی بلند ،دامنی پرچین با پارچه های نخی گلدار،جلیقه (کولیج باری )کلاه شهری ،روسری ،پیش جامه (دم جامه) و شاه ریسه (شاروسر)است خود نشانگر روح بلند و هنر ارزشمند ،زنان قوم کتول است که هنرهای فراوان صنایع دستی چون نوار بافی ،سکه دوزی ،نساجی سنتی ،نخریسی ،رنگرزی و ...را در دل خود جای داده است .
زنان این منطقه در گذشته از این نوع لباس ها بطور كامل در جشن ها استفاده می كردند و در زندگی روزمره تنها پیراهن، دامن و روسری می پوشیدند. تزئینات روی لباس برای طبقه اشراف نوارهای دستباف بیشتر بود و عامه مردم ازنوار های كمتری استفاده می كردند.پیراهن بلند با آستین هایی كه تزئیناتی بر لبه آن دوخته می شود روی دامن از پارچه شال پشمی گلدار، لباس علی آبادی ها را تشكیل می دهد. آنها كلاهی كه زیر ساخت آن مقوای ضخیم است و از پارچه مخمل و قرمزرنگ استفاده می شود با تزئینات یراق زیر روسری برسرمی گذارند. روی لباس پیش جامه ای پر از سكه های قدیمی از پارچه مخمل با طول حدود یك متر دوخته می شود. پیش جامه دارای یقه است و مانند گردنبند به گردن آویخته می شود.وشاروسه که از مهره های ریزو سکه با تبحرزیاد توسط زنان بافته می شود. وبر روی پیش جامه قرار می گیرد زیبایی لباس زنان کتول را دوچندان می کند..در رنگبندی لباس های كتولی رنگ مشكی به چشم نمی خورد و در صورت فوت همسر، زنان این منطقه سربندهای قرمز رنگ خود را با رنگ سبز یا آبی و در صورت فوت برادر با سربند سفید جایگزین می كنند.
فن ساخت پوشاک قوم کتول به شماره 29864درسال 1397 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.





